کیک‌بوکسینگ ترکیبی از رشته‌های رزمی موای تای، کاراته و بوکس است. کیک بوکسینگ ورزشی رزمی می‌باشد که تنها سی سال از تولد آن می‌گذرد. در کیک بوکسینگ ضربات دست، پا، زانو، آرنج و گرفتن همدیگر آزاد می‌باشد. ولی زدن حریفی که بر روی زمین افتاده ممنوع است. به طورکلی هدف از تمرینات کیک بوکسینگ دفاع از خود، به دست آوردن آمادگی جسمانی و هم چنین به عنوان ورزش رزمی می‌باشد.
تاریخچه
ریشهٔ اصلی کیک بوکسینگ به ۲۰۰۰ سال پیش در آسیا بر می‌گردد. کیک بوکسینگ ژاپنی در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی ایجاد و رقابت های آن از همان دهه شروع شد. بنیان گذاران آن اوسامو ناگوچی و تاتسو یامادا می‌باشند. کیک بوکسینگ آمریکایی در دهه ۱۹۷۰ میلادی به وجود آمد. کیک بوکسینگ آمریکایی نیز در دهه هفتاد میلادی به وجود آمد. بنیان‌گذاران کیک بوکسینگ در غرب «جو لوئیس»، «بیل والاس»، «جف اسمیت» و «جری بیزلی» در سال ۱۹۷۰ می‌باشند. کیک بوکسینگ را می‌توان ورزش رزمی تلفیقی دانست که درآن از روش‌های رشته‌های مختلف رزمی استفاده شده‌است. 

نام گذاری
اصطلاح کیک بوکسینگ به وسیله اوسامو ناگوچی ژاپنی برای نام گذاری رشته‌ای رزمی که از موای تای و کاراته الهام گرفته شده بود استفاده شد. او این رشته را در سال ۱۹۵۸ معرفی کرد. کیک بوکسینگ در واقع از دو قسمت (کیک = ضربه پا) و (بوکسینگ = مشت زدن) تشکیل شده که تکنیک‌های اصلی آن هم در مشت و ضربه پا می‌باشند.
روش مبارزه
مسابقات در یک زمین مربع شکل ۱۶ تا ۲۰ فوتی که با طناب محصور شده برگزار می‌گردد. زمان مسابقه معمولاً سه راند سه دقیق‌ای می‌باشد. که ورزشکاران بین هر راند یک دقیقه استراحت می‌کنند. هر مسابقه توسط یک داور و یک پزشک کنترل می‌شود. و در هر راند سه قاضی به مبارزان امتیاز می‌دهند.
کیک بوکسینگ مانند تمام رشته‌های رزمی دارای کمربند و دان می‌باشد. این ورزش داخل رینگ برگزار می‌شود و گرفتن حریف در مسابقه خطا است و اگر در طول مسابقه بیش از سه خطا داشته باشی بازنده اعلام می‌شوی. در مسابقه یک داور وسط وجود دارد و سه داور کنار و یک قاضی وجود دارد. در بعضی از مسابقات که سطح آن پایین است زمان مسابقه ۲راند ۲ دقیقه‌ای است. به افرادی که در مبارزات کیک بوکسینگ شرکت می‌کنند فایتر می‌گویند.
ضربات مشت به سر حریف دارای ۱ امتیاز و ضربات پا به سر دارای ۲ امتیاز میباشد. هم چنین ضربات پایی که به صورت چرخشی اجرا شوند و به سر حریف اصابت کنند ۳ امتیاز دارند. اجرای ضربات چرخشی معمولاً توانایی زیادی می خواهد و در واقع یک نوع حرکت ریسکی است، به همین دلیل این گونه ضربه‌ها کمتر اجرا می‌شود. 
کیـک بوکسینگ در ایران
کیک بوکسینگ در ایران در سال ۱۳۷۴ توسط؛ حسین پرهیزکاری، دکتر علی حق‌شناس، نصرالله شهسواری و مهرداد شـرقی پایه‌گذاری و به جامــعه ورزش‌های رزمی ایران معرفی گردید.
این افراد در آن سال با تأسیس «سازمان کیک بوکسینگ کشور» اولین نماینده‌ی سازمان جهانی کیک بوکسینگ در ایران، گام‌های مهم و اساسی را در گسترش کیک بوکسینگ در کشور و آشنایی نسل جوان آن روز با این ورزش برداشتند، که ثمره آن را سال‌ها بعد و با گرایش رزمی‌کاران کشورمان به این رشته و افتخار آفرینی آنان در میادین بین‌المللی شاهد هستیم.
چند سال پس از آن و با آموزش و تربیت هنرجویان و سپس مربیان کیک بوکسینگ به دست این چهار نفر و شناخت کامل رزمی‌کاران با این رشته ورزشی توسط «سازمان کیک بوکسینگ کشور»، در اوایل دهه هشتاد خورشیدی چند سبک از فول کنتاکت عمدتاً با نگرش آمریکایی (کیک بوکسینگ) در ایران از سوی فدراسیون‌های ورزش‌های رزمی کشور و سازمان تربیت بدنی به رسمیت شناخته شدند و فعالیت خود را آغاز نمودند.
نشریه نیرو از قدیمی ترین نشریات رزمی ایران در تاریخ یکم آبان ۱۳۷۴ در مطلبی با عنوان ورزش رزمی دفاعی کیک بوکسینگ در ایران آغاز به کار کرد نوشت:
«چندی است ورزش رزمی دفاعی کیک بوکسینگ فعالیت خود را در ایران زیر پوشش سازمان کیک بوکسینگ کشور آغاز کرده است، در این راستا جلسه اعضاء هیئت مؤسس کیک بوکسینگ کشور اساتید حسین پرهیزکاری (مسئول سازمان و رئیس کمیته فنی)، سیدعلی حق شناس (نایب رئیس سازمان و مسئول کمیته مسابقات)،نصرالله شهسواری (دبیر سازمان و مسئول کمیته آموزش) و مهرداد شرقی (مسئول کمیته مربیان) به منظور تدوین اساسنامه سازمان جهت ارائه به فدراسیون ورزش های رزمی در محل باشگاه تهراتجوان برگزار شد ...،
لازم به ذکر است ورزش کیک بوکسینگ یک رشته رزمی آمریکایی است که در آن استفاده از ضربات پا و مشت تواماً با هم آزاد بوده و در رینگ برگزار می شود ...»